Sinds september volg ik een opleiding tot Focusing begeleider aan de I-Focus-School in Amsterdam. Naar aanleiding van een lezing van Focusing grondlegger Eugene Gendlin schreef ik het volgende stukje over Focusing. Het werd eerder gepubliceerd in de Nieuwsbrief van Stichting Focusing Nederland.

Je rechter grote teen…
Kun je die voelen?
En, wat voel je dan? Een tinteling, warmte of kou misschien?
Focusing werkt ook met iets dat je in je lichaam voelt, maar dan in het midden van je lichaam. In het gebied van je keel, borst en buik. Dat over die teen was alleen om even je aandacht naar je lichaam te brengen. En daar, in je keel, borst of buik, wat voel je daar? Misschien heb je net iets gegeten en voel je dat in je maag, misschien voel je een kriebel in je keel, of de beweging van je adem in je borst. Dat alles noemen we lichaamssensaties. Maar het kan ook zijn dat je een heel ander gevoel opmerkt. Een gevoel dat ergens over gaat. Een gevoel dat betrekking heeft op een situatie in je leven. Zo’n gevoel noemen we in Focusing een Felt sense.
Zo’n Felt sense is meestal een wat vaag gevoel. Misschien alleen maar iets van bughh, of ehh… Toch ken je het wel. Stel je voor, je hebt vanmorgen iets naars gezegd. Misschien heb je iemand gekwetst. Je hebt er spijt van, je voelt je rot, het blijft maar knagen. Misschien spreek je jezelf wel toe met zinnen als: ‘Het is niets’, ‘dit gaat vanzelf weer over’, of ‘ik ben toch volwassen, doe niet zo stom!’ Ook kan het zijn dat je iets over stress hebt geleerd en je probeert het weg te ademen. Maar het gevoel blijft. Niets helpt. Totdat je even stopt en zegt: oké… dit zit me nog steeds dwars. Ga dan zitten, word stil en laat het gevoel er zijn. Merk op of het een plek heeft ergens in je lijf. En hoe het voor die plek daar is. Verder niets. Blijf er gewoon bij, met een vriendelijke, nieuwsgierige aandacht. Luister ernaar. Een beetje zoals je naar een goede vriend zou luisteren.
Het gevoel zál ontspannen, het zál je iets zeggen. Misschien slaak je op dat moment een diepe zucht. Oh dát… Het lijkt een kleine stap. Maar het wonder is dat je op deze manier kan werken met alles wat in je leven speelt, hoe zwaar of moeilijk het ook lijkt. En elke kleine stap draagt de volgende al in zich, en de volgende, en de volgende. Zo komt het leven, dat jij bent, weer in beweging. Het goede nieuws is dat iedereen dit eigenlijk wel kan, alleen zijn we het soms vergeten. Focusing kan je leren hoe het je te herinneren.